Seminaria dyplomowe

W ramach seminarium możliwe są badania: szeroko pojętego zjawiska manipulacji w mediach – obszarów stosowania manipulacji, wykorzystywanych narzędzi itp.; manipulacji wizerunkiem medialnym osób publicznych, m.in. polityków, gwiazd, celebrytów; manipulacji informacjami – zawartości merytorycznej, języka i konstrukcji przekazów informacyjnych publikowanych w prasie, internecie, telewizji i w radiu; technik wywierania przez media wpływu na odbiorców; manipulacji w odniesieniu do historii mediów i dziennikarstwa; propagandy medialnej w ujęciu historycznym – form, zakresu, wykorzystywanych narzędzi; współczesnych form propagandy w mediach.

Badania będą prowadzone z wykorzystaniem metod jakościowych i ilościowych (z szerokim wachlarzem technik badawczych). Dopuszczalne będzie też pisanie pracy metodą krytycznej analizy treści materiałów źródłowych.

Literatura obowiązkowa:

• • Almeida F., Manipulacja: w polityce, w reklamie, w miłości, Gdańsk 2005.

• • Bajka Z., Historia mediów, Kraków 2008

• • Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Sopot 2016.

• • Dobek-Ostrowska B., Fras J., Ociepka B., Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1999.

• • Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne. Podręcznik akademicki, Warszawa 2006.

• • Gackowski T., Dziedzic J., Manipulacja w mediach: media o manipulacji, Warszawa 2011.

• • Iłowiecki M., Krzywe zwierciadło: o manipulacji w mediach, Lublin 2003.

• • Karwat M., O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa 2007.

• • Pratkanis A., Wiek propagandy: używanie i nadużywanie propagandy na co dzień, Warszawa 2003.

• • Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie: wskazówki dla studentów, Warszawa 2003.

• • Słownik wiedzy o mediach, E. Chudziński (red.), Pabianice 2009.

• • Thomson O., Historia propagandy, Warszawa 2001.

• • Wimmer R.D., Dominick J.R., Mass media. Metody badań, Kraków 2008.

.

Teatr jest jednym z najstarszych środków komunikacji, gdzie wykonawcę definiuje się jako medium, a jego komunikację z publicznością w określonym miejscu rozpatruje się w ramach medialności. Współczesny teatr żywo reaguje na pojawianie się nowych mediów i włącza je w swój system organizacyjny i estetyczny, korzysta ze sztuki audialnej, video i multimedialnej. Dąży też, by telewizja, radio, film, video służyły mu jako metody rejestracji, rozpowszechniania i archiwizacji ulotnych spektakli. Teatr posługuje się mediami i istnieje w mediach. Ma wręcz charakter hipermedialny (za ciekawsze przykłady scen korzystających z techniki i multimediów uznać można Lothe Lachmann Videoteatr „Poza” oraz teatr internetowy Pawła Passiniego). Na seminarium powstają prace badające teatr z perspektywy media studies, uwzględniające stosunek teatru do innych mediów (telewizji, radia, filmu), poszukujące odpowiedzi na pytanie, jakie miejsce we współczesnej mediosferze zajmuje teatr. W ramach seminarium można pisać prace poświęcone obecności nowych mediów w teatrze, rozprawy z zakresu teatru telewizji i radia oraz teatru internetowego. Ale jest tu też miejsce na poszukiwanie teatralizacji, dramatyzacji i widowiskowości przekazów medialnych, np. uroczystości politycznych, zawodów sportowych, rozpraw sądowych, koncertów czyli tzw. cultural performance.

Literatura:

• • (red.) A. Chałupnik, W. Dudzik, M. Kanabrodzki, L. Kolankiewicz, Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, Warszawa 2005.

• • Limon J., Obroty przestrzeni. Teatr telewizji. Próba ujęcia teoretycznego, Gdańsk 2008.

• • Limon J., Trzy teatry. Scena-Telewizja-Radio, Gdańsk 2003.

• • Sajewska D., Pod okupacją mediów, 2014

• • (red.) A. Duda, M. Wiśniewska, B. Oleszek, Teatr wśród mediów, Toruń 2015.

Seminarium ukierunkowane jest na przygotowanie przez studentów, a następnie obronę pracy dyplomowej poświęconej – najogólniej rzecz ujmując – aktualnym trendom, zjawiskom i wyzwaniom, jakie mają miejsce w dziennikarstwie i szeroko pojętych mediach, zarówno tych tradycyjnych, jak i nowych. Dlatego też przedmiot prac dyplomowych powinien (może) koncentrować się przede wszystkim na następujących zagadnieniach: redefinicja zawodu dziennikarza, warsztat dziennikarski, media i dziennikarstwo internetowe, sztuczna inteligencja w mediach, historiozofia mediów, prawa i obowiązki dziennikarzy, nowa ekologia mediów, konwergencja, mediamorfoza mediów, formy aktywności publicystycznej w internecie (np. blogi), dylematy i wyzwania mediów i dziennikarstwa we współczesnym świecie, zarządzanie mediami.

Celem seminarium jest przygotowanie samodzielnie przez studenta pracy dyplomowej pod kierunkiem i w porozumieniu z promotorem. Biorąc to pod uwagę seminarium będzie prowadzone, aby w jego trakcie student nabył wiedzę z zakresu i wykształcił u siebie następujące umiejętności:

• • poszukiwania źródeł oraz adekwatnej literatury przedmiotu;

• • posługiwania się językiem naukowym, uwzględniającą fachową terminologię, właściwą dla nauki o komunikacji społecznej i mediach;

• • dostrzegania prawidłowości oraz związków przyczynowo-skutkowych;

• • formułowania właściwych wniosków;

• • posługiwania się adekwatnymi do założonych celów metodami pracy naukowej.

Literatura:

• • Babbie E., Badania społeczne w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2006.

• • Eco U., Jak napisać pracę dyplomową – poradnik dla humanistów, wyd. UW, Warszawa 2007.

• • Dzierżyńska-Mielczarek J., Rynek mediów w Polsce. Zmiany pod wpływem nowych technologii, wyd. UJK, Warszawa 2018.

• • Goniak Ł., Redefinicja zawodu dziennikarza w dobie konwergencji mediów, wyd. UKSW, Warszawa 2021.

• • Jakubowicz K., Nowa ekologia mediów, wyd. Poltex, Warszawa 2011.

• • Kowalski T., Jung B., Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, WAiP, Warszawa 2006.

• • Kreft J., Koniec dziennikarstwa, jakie znamy, WUJ, Kraków 2016.

• • Kreft J., Władza Algorytmów. U źródła potęgi Google i Facebooka, WUJ, Kraków 2019.

• • Kung L., Strategie zarządzania na rynku mediów, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.

• • Olszański L., Media i dziennikarstwo internetowe, wyd. Poltex, Warszawa 2012.

• • Wimmer R. D., J. R. Dominick, Mass media metody badań, wyd. UJ, Kraków 2008.

Seminarium licencjackie poświęcone jest komunikacji wizualnej oraz problemom edukacji medialnej. Studenci w pracy badawczej podejmują następujące zagadnienia: percepcja obrazu w mediach (w Internecie, telewizji, mediach społecznościowych, kampaniach reklamowych), wizerunek medialny – zwłaszcza manipulacja obrazem; pedagogika mediów, odbiór mediów przez dzieci i dorosłych, patologie mediów, zachowania człowieka a media, media a wychowanie i rodzina. Na seminarium, oprócz analizy literatury przedmiotu, studenci pracują metodami jakościowymi wykorzystywanymi podczas pisania prac dyplomowych.

Literatura obowiązkowa:

• • Andrzejewska A., Dzieci i młodzież w sieci zagrożeń realnych i wirtualnych. Aspekty teoretyczne i empiryczne, Warszawa 2014.

• • Bednarek J. (red.), Człowiek w oblicu szans cyberprzestrzeni i świata wirtualnego, Warszawa 2014.

• • Creswall J. W., Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, Kraków 2016.

• • Ecco U., Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007.

• • Sitarczyk M. (red.), Rodzina w mediach. Media w rodzinie, Warszawa 2013.

• • Seweryniak H., Sitkowska K., Robak M., Kultura-Media-Teologia. Metodyka pisania prac dyplomowych, Płock 2013.

• • Wimmer R. D., Dominick J.R., Mass media. Metody badań, Kraków 2008.

• • Wolny-Zmorzyński K., Furman W., Snopiej J., Groń K., Komunikacja wizualna w prasie i w mediach elektronicznych, Wydawnictwo Poltext 2013.

• • Wolny-Zmorzyński K., Furman W., Snopiej J., Groń K., Komunikacja wizualna w reklamie, public relations i w prawie, Wydawnictwo Poltext 2013.

Uczestnicy seminarium podejmują samodzielne próby badania języka współczesnych mediów. Mogą one być prowadzone metodami ilościowymi lub jakościowymi i dotyczyć m.in.:

• • językowych aspektów wizerunku medialnego dziennikarzy, gwiazd i celebrytów oraz firm i różnorodnych instytucji,

• • specyfiki języka mediów tradycyjnych i tzw. nowych mediów,

• • specyfiki języka właściwego dla różnych gatunków dziennikarskich,

• • wpływu języka na odbiór treści medialnych,

• • wpływu mediów na współczesny język polski,

• • poprawności językowej w tekstach dziennikarskich,

• • języka jako narzędzia perswazji.

Literatura ogólna:

1. • Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia-Wrocław 1998.

• • Gierz W., Jak pisać pracę licencjacką? Poradnik metodyczny, Gdańsk 1998.

• • Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995

• • Lisowska-Magdziarz M., Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo UJ, Kraków2006.

• • Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996.

• • Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, Poznań1995.

• • Polski Komitet Normalizacyjny, Przypisy bibliograficzne. Dokumenty i ich części (PN-ISO690-2), Warszawa 1999.

• • Seweryniak H., Sitkowska K., Robak M., Kultura – media – teologia. Metodyka pisania prac dyplomowych, Płock 2013.

• • Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice 2005.

• • Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001.

• • Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską, Kraków 1997.

• • Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998.

• • Zaczyński W., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Warszawa 1995.

• • Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004.

• • Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich i licencjackich, Warszawa 2012.

Literatura specjalistyczna:

• • dobierana indywidualnie w zależności od podjętego tematu pracy licencjackiej.

Seminarium koncentruje się na ukazywaniu roli kultury w komunikowaniu, a także przedstawia kulturowy wymiar ludzkiego komunikowania, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia wpływu współczesnych mediów (w tym społecznościowych) na jego charakter i specyfikę. Ważnym zagadnieniem są reprezentacje medialne zjawisk społecznych i kulturowych (z uwzględnieniem takich zjawisk, jak stereotypizacja, estetyzacja, idealizacja w świecie mediów czy też problem manipulacji) oraz porównanie ich z rzeczywistością społeczną, rekonstruowaną na podstawie naukowych (socjologicznych i antropologicznych) źródeł. Preferowaną metodą badawczą wykorzystywaną w pracach dyplomowych jest analiza zawartości, stosowana do przekazów medialnych i innych tekstów kultury (film, reklama, taniec); również analiza dyskursów medialnych. Analiza ta nakierowana jest na poszukiwanie ukrytych znaczeń, symboli oraz innych elementów kultury (normy, wartości, ideologie). Uczestnicząc w seminarium student przygotowuje się do roli dziennikarza specjalizującego się w tematyce społecznej i kulturowej (kultura, obyczaje, społeczeństwo); poznaje rzetelne (naukowe) źródła informacji o współczesnym społeczeństwie, zdobywa wiedzę o kierunkach współczesnych przemian kulturowych.

Podstawowe lektury:

• • Bauman Z., Bauman o popkulturze. Wypisy, Warszawa 2008.

• • Lisowska-Magdziarz M., Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów; wersja 1.1, Kraków 2004.

• • Lisowska-Magdziarz M., Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo UJ, Kraków 2006.

• • Melosik Z., Mass media, tożsamość i rekonstrukcje kultury współczesnej, w: Media – Edukacja – Kultura, W. Skrzydlewski, S. Dylak, (red.), 2012.

• • Seweryniak H., Sitkowska K., Robak M., Kultura – media – teologia. Metodyka pisania prac dyplomowych, Płock 2013.

• • Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, Poznań 1998.

.

Obszar badawczy obejmuje: problem wizerunku medialnego (prasa, YouTube, Facebook, Twitter, Snapchat, Instagram), język artykułów prasowych, gatunki dziennikarskie w mediach, język reportażu oraz wywiadów (internet, prasa, telewizja, radio), język memów internetowych, język materiałów zamieszczanych na YouTube`ie, język audycji radiowych i telewizyjnych, język reklam w mediach, obraz Kościoła w mediach tradycyjnych i społecznościowych.

Literatura podstawowa:

• • Eco U., Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, tł. G. Jurkowlaniec, Warszawa 2007.

• • Gackowski T., Łączyński M., Metody badania wizerunku w mediach. Czym jest wizerunek. Jak i po co należy go badać, Warszawa 2009.

• • Heller M., Uwagi o etyce i metodyce pracy naukowej, [w:] Tenże, Moralność myślenia, Tarnów 1993, s. 149-167.

• • Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1987.

• • Pisarek W., Analiza zawartości prasy, Kraków 1996.

• • Skorowski H., Sitkowska K., Robak M., Metodyka pisania prac dyplomowych, Płock 2013.

• • Wojcik K., Piszę akademicką pracę promocyjną – licencjacką, magisterską, doktorską, Warszawa 2012.

Lektury dodatkowe z zakresu ogólnej kultury oraz historii (wybór):

• • Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci, Kraków 2005

• • J. Popiełuszko, Słowa do Narodu. Kazania. Modlitwy. Zapiski z lat 1980-1984, Kęty 1991.

• • A. Dziurok, M. Gałęzowski, Ł. Kamiński, F. Musiał, Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918-1989, Warszawa 2010.

• • S. Wyszyński, Zapiski więzienne, Bydgoszcz 1989.

• • Wybór poezji: Cz. Miłosz, Z. Herbert, J.M. Rymkiewicz, K. Wojtyła

• • Poza w/w lektura bieżącej prasy: główne pisma opiniotwórcze w Polsce.

.

Głównym celem seminarium dyplomowego jest kształcenie kompetencji w zakresie analizy konwergencji mediów oraz ich mobilności w komunikacji cyfrowej, zwłaszcza w kontekście przemian na rynku medialnym.

Podstawowe zagadnienia: Analizowanie poszczególnych elementów – filarów konwergencji: bezpieczeństwo, gospodarka, polityka, geografia, kultura, mobilność. Ocena wpływu mediów i komunikacji cyfrowej na nowoczesne społeczeństwo. Próba zdefiniowania najważniejszych wyzwań stojących przed wydawcami w zakresie zapewnienia swoim odbiorcom dostępu do mediów. Poszukiwanie schematu ewolucji mediów tradycyjnych i ich adaptacji do nowych warunków na rynku medialnym, zwłaszcza w kontekście nowych mediów i mediów społecznościowych.

Literatura podstawowa:

• • Barber B. R., Dżihad kontra McŚwiat, Warszawa 2007.

• • Barber. B. R., Imperium strachu. Wojna, terroryzm i demokracja, Warszawa 2005.

• • Barber B. R., Skonsumowani, Warszawa 2009.

• • Friedman G., Następne 100 lat – Prognoza na XXI wiek, Warszawa 2009.

• • Huntington S. P., Zderzenie Cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, Warszawa 2007.

• • Huntington S. P., Kim jesteśmy? Wyzwania dla amerykańskiej tożsamości narodowej, Kraków 2007.

• • Mitnick K., Simon, W. L., Duch w Sieci, Bielsko-Biała 2012.

• • Mitnick K., Simon, W., Sztuka infiltracji, Warszawa 2006.

• • Mitnick K., Simon, W., Sztuka podstępu, Gliwice 2003.

• • Toffler A., Szok przyszłości, Przeźmierowo 2007.

• • Toffler A., Rewolucyjne bogactwo, Przeźmierowo 2007.

• • Toffler A., Wojna i antywojna, Poznań 2006.

Tematyka badań:

Kompetencja komunikacyjna, komunikacja społeczna, komunikacja religijna a media, sztuka wystąpień publicznych, komunikacja zapośredniczona, natura mediów, media jako nowe środowisko życia człowieka, sztuka retoryki, retoryka w mediach, e-retoryka.

Uczestnicy seminarium zdobywają umiejętności w zakresie: metodologii badania w obszarze komunikacji społecznej, religijnej, retorycznej i medialnej. Uczą się organizować warsztat naukowy: identyfikować i charakteryzować współczesne zagadnienia z dziedziny komunikacji społecznej, religijnej, mediów i retoryki; samodzielnie formułować problemy badawcze, pytania badawcze, hipotezy. Uczą się także rozwiązywać problemy naukowe, planować etapy badawcze, wybierać narzędzia i techniki badawcze, analizować i interpretować wybrany materiał badawczy oraz dokonywać syntezy swoich naukowych poszukiwań i pracy.

Lektura:

• • Arystoteles, Retoryka. Poetyka, tłum. H. Podbielski, Warszawa 1988.

• • Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, tł. O. i W. Kubińcy, M. Kacmajor, Gdańsk 2003.

• • Komunikologia. Teoria i praktyka komunikacji, red. E. Kulczycki, M. Wendland, Poznań 2012.

• • Lisowska-Magdziarz M., Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów, Kraków 2004.

• • Marcyński K., Komunikacja religijna i media, Kraków 2016.

• • Rapley T., Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów, tł. A. Gąsior-Niemiec, Warszawa 2010.

• • Seweryniak H., Sitkowska K., Robak M., Kultura – media – teologia. Metodyka pisania prac dyplomowych, Płock 2013.

• • Spitzberg B., Cupach W., Handbook of Interpersonal Competence Research, New York 1989.

• • Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice 2010.

• • Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa 2001.

W trakcie seminarium studenci uzyskują wiedzę i kompetencje wymagane na medialnym rynku pracy. Główne cele dydaktyczne skupiają się na kształceniu umiejętności w zakresie:

Kultura wizualna a w szczególności sztuka (współczesna i dawna) w komunikacji i mediach; percepcja obrazu w kulturze i mediach (antropologia obrazu); wizerunek medialny (głównie pod kątem wykorzystywania sztuk wizualnych); wykorzystanie nowych mediów w kreowaniu wizerunku; obraz w internecie i TV; obraz w mediach społecznościowych; obraz w kampaniach reklamowych (w reklamie społecznej i komercyjnej); obraz a PR; fotografia dziennikarska;  kompetencje artystyczne w świecie dziennikarskim;  znajomość narzędzi i specyfiki komunikacji masowej; podstawy warsztatu dziennikarskiego, w tym tworzenie poprawnych tekstów kulturowo-medialnych, praktyczna znajomość gatunków wypowiedzi i języka mediów (prasa, radio, telewizja); stosowanie narzędzi kultury audiowizualnej i masowej; poprawne oraz skuteczne stosowania języka w piśmie (poprawność językowa); komunikacja wizualna i interpersonalna.

Metodologia jest pochodną badań i metod stosowanych w Visual Culture Studies wzbogaconych o metodę ikonologiczną Warburga i Panofsky’ego od lat z powodzeniem stosowaną przez historię sztuki.

Dzięki odpowiedniemu profilowi tematycznemu studenci mogą pełnić na rynku zarówno rolę znawców, jak i sprawnych praktyków. Liczne tematy z zakresu szeroko pojętej kultury medialnej, promocji marketingowej i komunikacji masowej oraz Visual Culture Studies stanowią doskonałe uzupełnienie wykształcenia przyszłych medioznawców.

Literatura:

• • R. Arnheim, Myślenie wzrokowe, przeł. M. Chojnacki, Gdańsk 2011.

• • A. D’Alleva, Metody i teorie historii sztuki, przeł. E. i J. Jedlińscy, Kraków 2008.

• • Kiczosfery współczesności, red. W. J. Burszta, E. A. Sekuła, Warszawa 2008.

• • R. W. Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, Warszawa 2010.

• • Kolor i znaczenie. Sztuka, nauka i symbolika, przeł. J. Holzman, A. Żakiewicz, Kraków 2010.

• • Piękno w sieci. Estetyka a nowe media, red. K. Wilkoszewska, Kraków 1999.

• • H. Seweryniak, K. Sitkowska, M. Robak, Kultura – Media – Teologia. Metodyka pisania prac dyplomowych, Warszawa 2013.

Zadaniem seminarium będzie przygotowanie studenta do opracowania tematyki związanej z uczestnictwem nowych technologii w codziennej przestrzeni człowieka. Profil zagadnień tego seminarium będzie dotyczył takich problemów badawczych jak: koherencja między mediami starymi: prasą, radiem, telewizją, a nowymi sposobami komunikacji. Tematami wchodzącymi w zakres tych zajęć jest również osoba jako centrum w całym procesie rozwoju technologicznego i ewolucji jaka dokonuje się w człowieku pod wpływem sieci. W obszarze badań znajdują się również zagadnienia związane z obserwacją Internetu jako metamedium formującego poglądy i przyczyniającego się do przemian w społeczeństwie. Tematyka seminarium poruszać może także zagadnienia religii, etyki w sieci. Nie bez znaczenia pozostaje również semiotyka komunikatu w Internecie, która stanowi nową jakość w procesie kształtowania opinii.

Seminarium będzie przygotowywało do korzystania z różnego rodzaju metod np.: jakościowych, ilościowych, czy też krytycznej analizy tekstów źródłowych.

Głównym zadaniem seminarzystów będzie opanowanie podstaw zbierania i analizy danych potrzebnych do tworzenia tekstów naukowych. Zajęcia seminaryjne wprowadzą w procesy automatyzacji pracy poprzez opanowanie narzędzi do gromadzenia i analizy informacji: Citavi 5, MS Word, MS Excel.

Literatura:

• • Bańko M. (red.), Polszczyzna na co dzień, PWN, Warszawa 2006

• • Castells M., Galaktyka Internetu, Rebis, Poznań 2003

• • Castells M., Społeczeństwo sieci, PWN, Warszawa 2010

• • Grzenia J., Komunikacja językowa w Internecie, PWN, Warszawa 2006

• • Kloch J., Internet i Kościół, Elipsa, Warszawa 2011

• • Kloch J., Kościół w Polsce wobec Web 2.0, Jedność, Kielce 2013

• • Lister M. (red.), Nowe media. Wprowadzenie, Wydawnictwo UJ, Kraków 2009

• • Robak M., Zarzućcie sieć, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2001

• • Stępień B., Zasady pisania tekstów naukowych, PWN, Warszawa 2016

• • Wallace P., Psychologia Internetu, Rebis, Poznań 2004

.

Zajmujemy się badanie­m komunikacji w internecie i wpływem internetu, komputerów i technologii na społeczeństwo. Większość prac ma charakter badawczy (własne badanie ilościowe lub jakościowe). W ramach seminarium studenci przechodzą mały kurs statystyki opisowej i metod badawczych. Pisanie i sprawdzanie pracy odbywa się całkowicie elektronicznie.

Tematyka: komunikacja w internecie (CMC), wpływ internetu i komputerów na społeczeństwo, socjologia Sieci, formy internetowe, ruch Open Source i Creative Commons, etyczne problemy Sieci, religia w internecie, jakościowe i ilościowe badania mediów, nowe eksperymentalne metody badania internetu, multimedia, technologia mediów i internetu, pogranicze mediów i informatyki, zastosowania sztucznej inteligencji w komunikacji, teoria rzeczywistości wirtualnej, bezpieczeństwo i prywatność w komunikacji elektronicznej.

Źródła:

• • Filmy: Prawdziwa historia internetu (2008), Serial – Discovery / John Heilemann, cz. 1-4.

• • The Social Network (2010), reż. D. Fincher.  Snowden (2016), reż. O. Stone.

Ważniejsze książki:

• • Batorski D., Polacy wobec technologii cyfrowych – uwarunkowania dostępności i sposobów korzystania. W: Diagnoza Społeczna 2013 Warunki i Jakość Życia Polaków – Raport. [Special issue]. „Contemporary Economics”, 7, 317-341 DOI: 10.5709/ce.1897-9254.114, http://ce.vizja.pl/en/download-pdf/volume/7/issue/3.1/id/316.

• • Benkler Y., Bogactwo sieci, Warszawa 2008.

• • Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem, biznesem i społeczeństwem, Poznań 2003.

• • Castells M., Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze Internetu, Warszawa 2013.

• • Castells M., Społeczeństwo sieci, Warszawa 2011.

• • Lessig L., Wolna kultura, Warszawa 2005, http://www.futrega.org/wk/.

• • Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006.

• • Tapscott D., Williams A.D., Wikinomia. O globalnej współpracy, która zmienia wszystko, Warszawa 2008.

• • Wimmer R. D., Dominick J. R., Mass media. Metody badań, Kraków 2008.

Seminarium obejmuje współczesne zagadnienia związane z edukacją i profesjonalizacją medialną – wyodrębnianiem się nowych zawodów medialnych. Jego cechą charakterystyczną jest stosowanie metodologii jakościowej w pracach dyplomowych, zwłaszcza metody wywiadu pogłębionego. Jest zorientowane na badanie grup audytoryjnych i profesjonalnych. Szczególnym obszarem zainteresowań seminarzystów są zagadnienia związane ze współczesnym medioznawstwem sportowym.

Literatura:

• Cisek S., 2010, Metoda analizy i krytyki piśmiennictwa w nauce o informacji i bibliotekoznawstwie w XXI wieku, „Przegląd Biblioteczny” 78, nr 3: 273-284.
• Drzewiecki P., 2021, Medioznawstwo sportowe, Warszawa.
• Łęcicki G., 2017, Analiza filmu jako przekazu medialnego w świetle teologii środków społecznego przekazu, w: G. Łęcicki, M. Butkiewicz, P. Drzewiecki, D. Jaszewska, Film w perspektywie teologii mediów i edukacji medialnej, Warszawa: 9-48.
• Taylor L., Willis A., 2006, Medioznawstwo. Teksty, instytucje i odbiorcy, M. Król (tłum.), Kraków.
• Wimmer R. D., Dominick J. R., 2008, Mass media. Metody badań, T. Karłowicz (tłum.), Kraków.

Na seminarium studenci mają możność zapoznania się z podstawową literaturą przedmiotu i zarówno przedstawienia jej na forum dyskusyjnym w ramach seminarium, jak i wykorzystania jej do pisania własnych prac magisterskich. W pierwszym semestrzeskupiamy się poza poszukiwaniem i precyzacją tematu, także nad kwestiami metodologicznymi dotyczącymi naukowych metod pisania prac magisterskich. Po zakończeniu pierwszego semestru student powinien zdecydować o temacie swojej pracy magisterskiej. Warunkiem zaliczenia drugiego semestru seminarium jest publiczne przedstawienie prezentacji multimedialnej zawierającej obszar, temat i przypuszczalny schemat pracy magisterskiej poddany publicznej dyskusji. Na tym etapie student przedstawia także w miarę kompletną bibliografię swojej pracy. W semestrze trzecim zajmujemy się pisaniem dwóch pierwszych rozdziałów pracy magisterskiej, a także dyskusją nad wybranymi zagadnieniami z zakresu komunikacji medialnej i kulturowej. W czwartym, ostatnim semestrze studiów praca w ramach seminarium przechodzi na bardziej indywidualne konsultacje dotyczące ukończenia trzeciego rozdziału pracy magisterskiej, napisania wstępu i zakończenia, ewentualnego przygotowania grafiki i aneksów, jak również przygotowania się do obrony.

Zakres tematyczny podejmowanych tematów prac magisterskich może dotyczyć następujących zagadnień z szeroko rozumianego zakresu komunikacji medialno-kulturowej: badanie zagadnień związanych z kulturą wizualną (Visual Culture Studies); obraz telewizyjny; komunikacja kulturowo-medialna; sztuka jako forma komunikacji; teologia wizualności; kultura polityczna w mediach; reklama polityczna; marketing polityczny i polityczny public relations; etyka mediów; kompetencje kulturowe i artystyczne dla dziennikarzy.

Lektury bazowe omawiane na seminarium:

• Kultura wizualna – teologia wizualna (red. W. Kawecki i in.), Warszawa 2011
• W. Kawecki, Vademecum kultury politycznej. Personalistyczna koncepcja polityki, Warszawa 2016
• W. Kawecki, Kościół i kultura w dialogu, Kraków 2008
• W. Kawecki, Miejsca teologiczne w kulturze wizualnej, Kraków 2013
• W. Kawecki, Zobaczyć wiarę. Studium obrazu postrzeganego jako komunikacja wiary z perspektywy teologii kultury i teologii mediów, Kraków 2013
• W. Kawecki, Teologia piękna. Poszukiwanie locus theologicus w kulturze współczesnej, Poznań 2013
• Sztuka polska a Kościół dzisiaj (red. W. Kawecki), Warszawa 2016

Celem seminarium jest przygotowanie studenta do napisania pracy magisterskiej poprawnej pod względem metodologicznym, a także merytorycznym. Obszary tematyczne podejmowane na seminarium: etyka dziennikarstwa, etyka mediów, aksjologia mediów, manipulacja a media, rzetelność dziennikarstwa, etyka a informacja dziennikarstwa, etyka a komunikacja, kompetencja etyczna, dziennikarskie kodeksy etyczne.

Poruszane zagadnienia: metody i techniki badawcze; formułowanie problemu i celu badawczego; znaczenie źródeł, kwestia ich doboru, omówienie szczegółowe źródeł w kontekście doboru metod i technik badawczych; literatura przedmiotu i pomocnicza (gdzie jej szukać? W jaki sposób literaturę dobierać?); struktura i plan pracy; konstrukcja „wstępu” i „zakończenia” pracy dyplomowej; najczęściej popełniane błędy w pracach dyplomowych oraz mocne strony pracy dyplomowej – najważniejsze elementy pracy, które stanowią o jej wysokiej i dobrej jakości.

Warunki zaliczenia przedmiotu:

– na I semestrze – sprecyzowanie naukowych zainteresowań, ustalenie tematu pracy, spisanie źródeł, wybranie metody badawczej, pomocnej w realizacji celu badawczego, zaplanowanie i skonkretyzowanie procesu badawczego;

– na II semestrze – zatwierdzenie tematu, napisanie I rozdziału (do 31 marca);

– na III semestrze – II rozdział (do 15 grudnia);

– na IV semestrze – III rozdział (do 31 marca).

Literatura:

• Bielecki J., Metodologia, Kraków 1993.
• Boć J., Jak pisać pracę magisterską?, Włocławek 1997.
• Guzewicz W., Abc pisania prac licencjackich i magisterskich, Olsztyn-Ełk 2010.
• Krajewski M., Vademecum autora i wydawcy prac naukowcy, Włocławek 2001.
• Magdziarz-Lisowska M., Analiza zawartości mediów, Kraków 2004.
• Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 2008.
• Pisarek W., Analiza zawartości prasy, Kraków 1983.
• Podgórski R., Metodologia badań socjologicznych: kompendium wiedzy metodologicznej dla studentów, Bydgoszcz 2007.
• Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, Warszawa 1985.
• „Studia Medioznawcze”

Obszar badawczy seminarium koncentruje się wokół następujących zagadnień: mediatyzacja komunikowania politycznego, zagadnienia wizerunku prasowego, reklama wyborcza, analiza zawartości prasy, komunikowanie polityczne Kościoła katolickiego i innych związków wyznaniowych, middle range theories of mass communication. Tematyka seminarium odwołuje się w zasadniczej mierze do dyscypliny nauk o mediach, ale również do nauk o polityce. Procesy mediatyzacji komunikowania politycznego odzwierciedlają nowe relacje zależności między światem polityki i światem mediów. Ich właściwa interpretacja wymaga poznania logiki mediów i logiki politycznej.

Najważniejszymi teoriami średniego zasięgu, odnoszącymi się do wielowątkowej próby uchwycenia procesu zmediatyzowanego komunikowania, są: gatekeeping, teoria wartości informacji, framing, agenda-setting, Elaboration Likelihood Model, Uses and Gratifications, interakcja paraspołeczna, dyfuzja innowacji, efekt osoby trzeciej, spirala milczenia. Metodologia prac badawczych podejmowanych na seminarium licencjackim odwołuje się w zasadniczej mierze do badań empirycznych.

Podstawowe lektury:

• Brodzińska-Mirowska, B. (2019). Profesjonalizacja komunikacji politycznej w dobie mediatyzacji: Wyzwania koncepcyjne i badawcze. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 62(2), 193-209.
• Dobek-Ostrowska, B. (2011). Komunikowanie polityczne i publiczne: podręcznik akademicki. Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Gackowski, T., & Łączyński, M. (red.). (2018). Metody badania wizerunku w mediach: czym jest wizerunek, jak i po co należy go badać. CeDeWu. Pl.
• Lisowska-Magdziarz, M. (2006). Analiza tekstu w dyskursie medialnym: przewodnik dla studentów. Wydawnictwo UJ.
• McCombs, M. E. (2008). Ustanawianie agendy: media masowe i opinia publiczna. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Michalczyk, S. (2015). Jednostka i społeczeństwo w świecie mediów: klasyczne i współczesne idee w teoriach średniego zasięgu. Stowarzyszenie Thesaurus Silesiae-Skarb Śląski.
• Michalczyk, S. (2019). Teoria komunikowania masowego. Skrypt dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• Michalczyk, S. (2013). Teoria wartości informacji: historia i współczesność. Studia Politicae Universitatis Silesiensis, (10), 131-146.
• Oniszczuk, Z. (2011). Mediatyzacja polityki i polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji. Studia Medioznawcze, (4 (47)), 11-22.

Celem seminarium magisterskiego jest znalezienie odpowiedzi na podstawowe pytania towarzyszące przygotowaniu samodzielnej, wynikającej z indywidualnych zainteresowań lub doświadczeń zawodowych Magistranta/ -ki oraz poznanie reguł pisania pracy naukowej, zasad jej konstrukcji (struktura) jak i stosowania naukowego języka.

Praca magisterska powinna dotyczyć zagadnień i problemów badawczych, mających charakter teoretyczny i/lub praktyczny (z wykorzystaniem metod badawczych stosowanych w naukach humanistycznych i społecznych).

Prace magisterskie mogą mieć charakter:

• prac opisowych i problemowych, ukazujących określone zjawiska lub procesy dokonujące się po roku 1989 w systemie medialnym lub w obrębie poszczególnych typów mediów (np. tabloidyzacja, agenda setting, komercjalizacja prasy)
• prac poświęconych społecznym funkcjom mediów, upowszechnianiu określonych norm i wartości, budowaniu wizerunku instytucji i osób publicznych (np. funkcje felietonistyki)
• zbiorowej charakterystyki określonych segmentów mediów (np. prasa lokalna, radiofonia i telewizja publiczna lub komercyjna, prasa kobieca)
• monografii poszczególnych mediów (np. dzienników i czasopism, stacji radiowych i telewizyjnych – zarówno o zasięgu krajowym, jak i regionalnym/lokalnym).

Prace mogą być napisane w ujęciach: historycznym, monograficznym, statystycznym problemowym, politologicznym.

Temat pracy badawczej jest efektem porozumienia promotorki i Studenta/ -ki, dyskusji: od studenckiej propozycji obszaru zainteresowań, przez uszczegółowienie problemu badawczego, dobór metody badawczej, do rekomendacji i dostępności materiałów i literatury przedmiotu. Formy pracy z Magistrantami/ -kami: dyskusji (w grupie i indywidualna), poszukiwanie literatury przedmiotu, praca redakcyjna nad fragmentami pracy. Celem indywidualizacji pracy ze Studentami /-kami na zajęciach seminaryjnych wykorzystywane są narzędzia tutoringu akademickiego.

Zagadnienia: public relations, zarządzanie informacją, komunikacja kryzysowa, komunikacja mobilna, aplikacje mobilne i desktopowe, media społecznościowe, Snapchat, YouTube, Facebook, Twitter, Instagram, content marketing, influencer marketing, storytelling, marketing narracyjny, crowdfunding, reklama komercyjna, reklama społeczna, kampanie społeczne, rzecznictwo prasowe, komunikacja instytucji non profit, komunikacja instytucji niekomercyjnych, etyka biznesu, CSR (corporate social responsibility), videomarketing

Warunki zaliczenia: Sem. I – prezentacja zainteresowań, obszaru poszukiwań naukowych, dookreślenie go, sformułowanie tematu i przygotowanie szkicu planu pracy oraz 1 paragrafu pracy; Sem. II – konspekt pracy magisterskiej i napisanie 1 rozdziału pracy; Sem III – drugi i trzeci rozdział pracy magisterskiej; Semestr ostatni – ostateczna wersja pracy magisterskiej

Literatura obowiązkowa:

• Creswell J.W., Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, Kraków 2013.
• Flores S.E., Sfejsowani, Warszawa 2016.
• Gackowski T., Zawartość mediów czyli rozważania nad metodologią badań medioznawczych, Warszawa 2011.
• Kahneman D., Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym, Poznań 2012.
• Lovett J., Sekrety pomiarów w mediach społecznościowych, Helion, Gliwice 2012
• Maushart S., E-migranci. Pół roku bez internetu, telefonu i telewizji, Kraków 2016.
• Miotk A., Nowy PR. Jak internet zmienił public relations, Lublin 2016.
• Seweryniak H., Sitkowska K., Robak M., Kultura – media – teologia: metodyka pisania prac dyplomowych, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2013.
• Silverman D., Interpretacja danych jakościowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Kraków 2010.
• Spitzer M., Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci, Słupsk 2016.

O tematyce seminarium najlepiej świadczą przygotowywane prace dyplomowe:

• Pierwszeństwo dobra odbiorcy w komunikacji produktów Danonki, Kinder i Kubuś. Analiza porównawcza kampanii reklamowych zamieszczonych na stronach internetowych producentów i oczekiwań rodziców w oparciu o badania własne
• Ewolucja polskiego dziennikarstwa sportowego w kontekście rozwoju mediów społecznościowych na przykładzie kanału “Łączy nas piłka”
• Kreowanie wizerunku mężczyzny w dziennikach “Super Express” i “Fakt” w latach 2015-2017 w kontekście odpowiedzialności społecznej mediów
• Obiektywizm w zawodzie dziennikarza na przykładzie materiałów dotyczących nawałnic (sierpień 2017 r.) w programach informacyjnych „Wydarzenia” i „Fakty”
• Odpowiedzialność nadawcy wobec odbiorcy na przykładzie materiałów dotyczących nawałnic (sierpień 2017) w programach informacyjnych ”Wiadomości” i “Fakty”
• Tomasz Mackiewicz-media i tożsamość. Analiza porównawcza komentarzy na Facebooku i Twitterze po katastrofie pod Nanga Parbat
• Oprawa wydarzeń sportowych jako specyficzna forma sztuki na przykładzie Legii Warszawa 2014-2019
• Artysta czy owoc komercji? Wizerunek idola w Korei Południowej na przykładzie źródeł internetowych
• Najczęściej eksponowane wartości w kampaniach prezydenckich Andrzeja Dudy w 2015 i 2020 roku. Analiza porównawcza wpisów i komentarzy na Facebooku i Twitterze

W ramach dyskusji podejmujemy następujące zagadnienia:

1. Communicatio – communicare – communitas
2. Nowe media – nowy ateizm – nowa ewangelizacja: podobieństwa i różnice
3. Kwestie bioetyczne w przekazie medialnym
4. Komunikacja norm moralnych – jakich, w jaki sposób?
5. Filozofia głupoty jako paradygmat nowej komunikacji
6. Komunikacja a manipulacja
7. Współczesny człowiek – współczesne media. Wyzwania antropologii komunikacji.
8. Stałe i zmienne tożsamości osoby w kontekście antropologii mediów
9. Podmiot w procesie komunikacji
10. Antropologia i aksjologia mediów

Literatura

• Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
• Babbie E., Podstawy badań społecznych, tłum. W. Betkiewicz, M. Bucholc, P. Gadomski, J. Haman, A. Jasiewicz-Betkiewicz, A. Klosowska-Dudzińska, M. Kowalski, M. Mozga-Górecka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
• Brożek B., Myślenie. Podręcznik użytkownika, Copernicus Center Press, Kraków 2016.
• Dukaj J., Po piśmie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019.
• Hansen A., Wyloguj swój mózg, Znak, Kraków 2020.
• Kaplan J., Sztuczna inteligencja. Co każdy powinien wiedzieć, PWN, Warszawa 2019.
• Nowak S, Metodologia badań społecznych, PWN, Warszawa 2010.
• Tegmark M., Życie 3.0. Człowiek w erze sztucznej inteligencji, Prószyński i S-ka, Warszawa 2019.
• Twenge J.M., iGen. Dlaczego dzieciaki…, Smak Słowa, Sopot 2019.
• Zieliński J, Metodologia pracy naukowej, Aspra, Warszawa 2012.

Seminarium poprzedzą zajęcia z metodologii badań naukowych (poziom wyrównawczy). Szczegółowe omówienie badań ilościowych i jakościowych.

Szczegółowa literatura proponowana każdemu uczestnikowi seminarium w zależności od podejmowanych tematów badawczych.

Celem seminarium jest przygotowanie seminarzysty do napisania pracy magisterskiej i jej obrony. Jego realizacji służą zajęcia związane zarówno z kwestiami metodologicznymi (wybór tematu pracy, sporządzenie bibliografii, przyjęcie hipotez, wybór próby badawczej i narzędzi badawczych) i techniką pisania pracy (tu także zasady pisowni słownictwa religijnego, elementy prawa autorskiego i zasad dobrych obyczajów w nauce), jak i merytorycznymi (komunikacja wizualna jako forma przekazu informacji, procesy komunikacji wizualnej z perspektywy nadawców i odbiorców, metody i techniki analizy przekazów wizualnych, obraz jako nośnik wartości, idei i emocji, funkcje komunikacyjne kodu wizualnego w reklamie, obraz a słowo w reklamie religijnej, komunikacja wizualna w kampaniach społecznych).

Etapy pracy studenta:

1. Ustalenie tematu pracy, przegląd literatury i przygotowanie bibliografii.
2. Napisanie pierwszego rozdziału pracy, wybór metod i narzędzi badawczych, dobór materiału badawczego.
3. Analiza materiału badawczego i napisanie drugiego rozdziału pracy.
4. Napisanie trzeciego rozdziału pracy, wstępu i zakończenia; przygotowanie się do obrony.

Formy pracy ze studentem: prezentacje, dyskusje nad metodologią i fragmentami prac, konsultacje indywidualne.

Literatura:

• Burke P., Naoczność. Materiały wizualne jako świadectwa historyczne, Kraków 2012.
• Kusion M., Komu przysługują prawa autorskie do pracy dyplomowej?, https://lookreatywni.pl/baza-wiedzy/prawo-autorskie-do-pracy-dyplomowej/
• Lisowska-Magdziarz M., Analiza tekstu w dyskursie medialnym. Przewodnik dla studentów, Kraków 2006.
• Lisowska-Magdziarz M., Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów, Kraków 2004.
• Przybylska R., Przyczyna W., Pisownia słownictwa religijnego, Tarnów 2018.
• Rose G., Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań na wizualnością, Warszawa 2010.
• Stępniak K., Fenomen reklamy religijnej, Warszawa–Pułtusk 2017.
• Wimmer R.D., Dominick J.R., Mass media. Metody badań, Kraków 2008.
• Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich i licencjackich. Poradnik, Warszawa 2018.
• Zieliński J., Metodologia pracy naukowej, Warszawa 2012.