Przejdź do treści

Warszawska Szkoła Apologetyczna (1956-1992). Historia – Metodologia – Wiarygodność – Dziedzictwo



W latach 2024-2027 realizujemy projekt badawczy „Warszawska Szkoła Apologetyczna (1956-1992). Historia – Metodologia – Wiarygodność – Dziedzictwo”. Jest on finansowany z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, w ramach 12. konkursu Dziedzictwo Narodowe. Nr projektu NPRH/DN/SP/0204/2023/12, wysokość dofinansowania 116 948,00 zł. Zespół tworzą pracownicy Instytutu Nauk Teologicznych naszego wydziału: ks. prof. ucz. dr hab. Przemysław Artemiuk – kierownik projektu, ks. dr Rafał Pokrywiński oraz ks. prof. ucz. dr hab. Damian Wąsek z UPJP2.

Celem niniejszego projektu jest całościowe opracowanie historii Warszawskiej Szkoły Apologetycznej (1956-1992), jej roli i znaczenia w polskiej myśli teologicznej, a także ukazanie oryginalności oraz jej wpływów na odradzającą się apologetykę w Polsce i współczesną myśl apologetyczną. W ramach projektu dokonamy jedynego w Polsce opracowania Warszawskiej Szkoły Apologetycznej, która nie tylko stworzyła podstawy polskiej apologetyki i rozwinęła tę dyscyplinę, tworząc oryginalne dzieła systematyzujące zagadnienie wiarygodności chrześcijaństwa i budując środowisko naukowe warszawskich apologetyków, ale także zmieniła kierunek myślenia teologicznego, dostrzegając narodziny teologii fundamentalnej. Dzięki pracy zespołu stworzymy zbiór tekstów dotyczący Warszawskiej Szkoły Apologetycznej, który będzie dostępny szerokiemu gronu teologów, specjalizujących się w historii polskiej teologii, rodzimej teologii fundamentalnej, związkach filozofii i teologii. Młodym naukowcom umożliwimy dotarcie do źródeł Warszawskiej Szkoły Apologetycznej i zapoznanie się z nimi dzięki przeprowadzonym przez zespół analizom. Zapoznanie się z oryginalną myślą apologetyczną uprawianą przez członków Warszawskiej Szkoły Apologetycznej stanowi niezbywalne dziedzictwo polskiej apologetyki i rodzimej historii teologii, które należy wydobyć i zaprezentować szerszemu gronu. Apologetyka uprawiana w warszawskiej szkole w latach 1965-1992 stała na bardzo wysokim poziomie i wyróżniała twórców nie tylko w Polsce, ale i w świecie. Dlatego należy w dobie powrotu apologetyki w ramach myślenia teologicznego, odwołać się do wielkiego dziedzictwa Warszawskiej Szkoły Apologetycznej i opracować jej historię oraz sposób myślenia apologetycznego (metoda apologetyczna i uzasadnienie wiarygodności chrześcijaństwa).